การประเมินผลตามสภาพจริง

การประเมินผลตามสภาพจริง(authentic assessment) หรือการประเมินผลทางตรง  ไม่ใช่การประเมินผลโดยการทดสอบเพียงอย่างเดียว

ลักษณะของการประเมินผลตามสภาพจริง

-ให้ผู้เรียนแสดงสมรรถนะ (performance) และผลงานผ่านกิจกรรม เช่น อ่านแล้วอภิปราย เขียนรายงาน วิเคราะห์เหตุการณ์ ศึกษาวิจัย อภิปรายกลุ่ม เสนอรายงานในที่ประชุม เป็นต้น

-ประเมินขณะปฏิบัติ/แสดงออก

-มีการกำหนดเกณฑ์สำหรับการให้คะแนนอย่างเที่ยงตรง

-ประเมินทั้งกระบวนการ (process) และผลผลิต (product) ของงาน

-ประเมินพัฒนาการของผู้เรียนโดยไม่เปรียบเทียบกับกลุ่ม

-ผู้เรียนมีส่วนร่วมเสนอว่าจะให้ประเมินชิ้นงานใด

-ผลของการประเมินสะท้อนให้เห็นความสามารถของผู้เรียนอย่างแท้จริงและการที่จะปรับปรุงการเรียนรู้ต่อไป

วิธีการประเมินผลตามสภาพจริง

1. สังเกตและจดบันทึกสิ่งที่พบจากพฤติกรรมของผู้เรียน เช่น ความคิดเห็น การมีส่วนร่วม การลงมือปฏิบัติ การแก้ปัญหา การสรุป เป็นต้น

2. ใช้แบบสำรวจ เช่น สำรวจรายการ (checklists) เพื่อตรวจสอบว่าผู้เรียนได้ทำรายการที่จะประเมินหรือไม่ ถ้าทำได้ทำถูกต้องหรือไม่  หรือประเมินคุณภาพในรูปแบบมาตรประมาณค่า (rating  scale) 5 ระดับ เช่น ดีมาก ดี ปานกลาง ไม่ดี ไม่ดีเลย หรือมากที่สุด มาก ปานกลาง น้อย น้อยที่สุด หรือประเมินความถี่ บ่อยที่สุด บ่อย ปานกลาง บางครั้ง ไม่ทำเลย

3. ใช้มาตรพรรณนา หรือ รูบริค (rubric assessment) โดยกำหนดเกณฑ์ได้ตั้งแต่ 3 ระดับ ถึง 6 ระดับ เช่นถ้าจะประเมินคุณภาพการสนทนาภาษาอังกฤษ

ระดับ 3: พูดตรงประเด็นสมบูรณ์ ใช้คำศัพท์ถูกต้องทุกคำ ใช้ประโยคถูกต้องทุกประโยค ออกเสียงคำถูกต้องทุกคำ ออกเสียงประโยคถูกต้องทุกประโยค                

ระดับ 2: พูดผิดไม่เกิน 3 ประเด็น ใช้คำศัพท์ผิดไม่เกิน 3 คำ ใช้ประโยคผิดไม่เกิน 3 ประโยค ออกเสียงคำผิดไม่เกิน 3 คำ ออกเสียงประโยคผิดไม่เกิน3ประโยค

ระดับ 1: (ผิดเกิน 3 ประเด็น เกิน 3 คำ เกิน 3 ประโยค)

ระดับ 0: พูดไม่ตรงประเด็นเลย ใช้คำศัพท์ผิดทุกคำ ใช้ประโยคผิดทุกประโยค ออกเสียงคำผิดทุกคำ ออกเสียงประโยคผิดทุกประโยค

4. ประเมินจากแฟ้มผลงานซึ่งผู้เรียนจัดทำเอง มีการกำหนดวัตถุประสงค์ จัดระบบชิ้นงาน สะท้อนความหมายและแนวคิดแต่ละชิ้นงาน  ใช้ rating scale หรือ rubric ในการประเมิน และอาจประเมินร่วมกันระหว่างผู้สอน ผู้เรียน และเพื่อนก็ได้